رعايت حق حيا

روزي پيامبر (ص) بر بالاي منبر به اصحابش فرمود: «اسْتَحْيُوا مِنَ اللهِ حَقَّ الْحـَيَاء»؛ اي مردم از خدا شرم و حيا كنيد و حق حيا را به جا آوريد. لحن روايت نشان مي‌دهد كه مردم دسته جمعي از پاي منبر به پيامبر اكرم (ص) گفته‌اند كه مگر ما اين كار را نمي‌كنيم؟ «انا نستحيي يا رسول الله»؛ چرا اين‌طور به ما خطاب مي‌‌كنيد كه اي مردم حيا كنيد؟ در حالي كه ما از خدا حيا مي‌كنيم. آن حضرت فرمود: «ليس ذلك»؛ حيا را در شما نمي‌بينم و اين ادعاي شما را قبول ندارم. بعد فرمود: مي‌دانيد چه كسي از خدا حيا مي‌كند؟
«وَ لَكِنْ مَنِ اسْتَحيي مِنَ اللهِ حَقَّ الْحـَيَاءِ فَلْيَحْفَظِ الرَّأْسَ وَ مَا وَعَي وَ الْبَطْنَ وَ مَا حَوَي‌»؛ اگر مي‌خواهيد حيا كنيد سرتان را و هر چه در سرتان است را براي خاطر او نگه داريد كه دشمن ضربه به آن نزند. چشمتان را از گناه نگاه داريد. پنجاه سال به نامحرم نگاه كرديد و بس است و اگر نوبتي هم باشد ديگر نوبت خداست كه خدا را و آثارش را و اولياي خدا را ببينيم.

به عيسي بن مريم (ع) گفتند كجا برويم و چه كسي را ببينيم؟ فرمود: چهره‌هايي را ببينيد كه ديدن آنها شما را به ياد خدا مي‌اندازد.

شما چقدر تا كنون از نگاه به نامحرم ضرر كرده‌ايد و چقدر خانواده‌ها، بچه‌ها، دخترها و پسرها به گناه افتاده‌اند. در باره نگاه حرام مي‌فرمايد:
«فَزِنا العَيْنَين النَّظَر»؛ زنايِ چشم، نگاه كردن است.
بايد مدتي قرآن كريم و اولياي خدا را نگاه بكنيم. فرمود: سرتان را با چشم و گوشش نگه داريد. پس آن فيلم‌هايي را كه شياطين براي شما ساخته‌اند، و آن‌ها را قاچاق مي‌فروشند و بمباران شخصيت شما هستند، نبينيد.
پدران و مادران! به بچه‌هايتان رحم كنيد، اينها امانت‌هاي خدا هستند و اين وسايل گناه را به خانه‌هايتان نبريد. آنهايي كه اين مسيرهاي غلط را رفتند و همه چيزشان را از دست دادند، سرانجام يا كافر شدند يا به پشيماني دچار گشتند كه همينطور زجرشان مي‌دهد.

من كسي را روي تخت بيمارستان ديدم كه به پروردگار بزرگ عالم جسارت مي‌كرد، به بغل دستي او گفتم اين فرد هشتاد سالش است و او را نصحيت كنيد. گفت: اين فرد هفتاد سال غرق در معصيت بوده و اصلا اسم خدا را كه نزد او مي‌بريم ناراحت مي‌شود. آري اگر گناه انبار بشود شما هم مثل آن پيرمرد از خدا بدتان مي‌آيد و آخرسر نيز روزي كه به خدا خيلي محتاج‌تر از وقت‌هاي ديگر هستيد و وقتي ملك الموت مي‌آيد، چه كسي به دادتان مي‌رسد و چه كسي مي‌خواهد شما را نجات بدهد؟ براي روزي كه در كنار رختخواب بيماري، طبّ طبيبان و حكمت حكيمان از بين مي‌رود و كارآيي ندارد و اثر داروها هم از بين مي‌رود، چشم هم باز است و زن و فرزندان گريه مي‌كنند و كسي هم نمي‌تواند كاري بكند به فكر آن روز باشيد!

شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی می فرمایند:

تا آنجا که میتوانید در امر نماز اول وقت و حضور قلب در نماز و تلاوت چند آیه از قرآن با تدبر در معانی آن در سحر مداومت نمایید.

علامه محمد حسین طباطبایی می فرمایند:

وضو نور است.بسم الله هم نور است و اگر بسم الله گفته نشود اثر مخصوص آن نور را نخواهد داشت.

همچنین بقیه ی کارها مانند خوردن ، آشامیدن، پوشیدن و…اگر با نام خدای متعال انجام پذیرد اثر معنوی

در انسان به جا خواهد گذاشت.

سید عبدالکریم کشمیری می فرمایند:

کسی که میخواهد راه خدا را برود باید هرچه میتواند روزه بگیرد ، عزلت از مردم کند ، کم بخوابد ، نماز شبش ترک نشود.

رسول اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم فرموده اند:

أصدَقُ القولِ و أبلَغُ المَوعِظَۀِ و أحسَنُ القِصَصِ کِتابُ اللّه.

راست ترین سخن، رساترین پند و زیباترین حکایت، کتاب خدا (قرآن) است.

من لا یحضره الفقیه جلد4صفحه402

علامه محمد تقی بهجت می فرمایند:

کسالت در نماز شب با این رفع می شود که بنا بگذارید به هر شبی که موفق به خواندن آن نشدید ، قضای آن را به جا بیاورید.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم فرموده اند:

خَیرُ الکَلامِ مَا دَلَّ و جَلَّ و قَلَّ و لَم یُمِل.

بهترین سخن، آن است که قابل فهم و روشن و کوتاه باشد و خستگی نیاورد.

نور العلویه صفحه489